31/01/2019 Karşı dağların karı duruyor hala. Fakat tarlaların solgun yüzünde bir pırıltı başlamış. Kadınlar gibi tarlalar, hafiften bir kalem, bir far çekerler ışıldayıverir gözleri, mevsim değişir, içi açılır insanın. Bir kadın isterse her zorluğa göğüs gerer, inanırsa mucizevidir bana göre. Kadın doğadır, doğası anadır. Sevgi verir, güç verir, bilgi verir, aş verir, mutluluk ve güzellikler, […]
25/01/2019 Ciciben, ciciben, ciciben. Evet, ben buna benzetiyorum ötüşünü bu yüzden ciciben kuşu koydum adını. Yılda bir kere ötüyor ya da ben bir kez denk geliyorum, bu üçüncü sene üçüncü duyuşum. Sadece bir kez, sonraki sabahlar ne kadar dikkat kesilip duymak istesem de yok. Hatta ilk yıl hayal gördüğümü falan düşünmüştüm. Dün sabah bizim bahçeden […]
23/01/2019 Ne kadar kaçsa aidiyet kaderidir insanın. Şu halde bunu gönüllü, keyifle kabullenmek en iyisi olur bence. Yalnız aidiyet aidiyette nereye kadar aidiyet? Bence fazla da abartılmamalı. İnsanın gidip kendini monte ettiği keyfi bir aidiyetten değil mesela aile gibi, çocukluk arkadaşlığı gibi, vs. doğal olanından bahsediyorum Açıkçası ben kendi üç beş kişimin ve üç beş […]
22/01/2019 Bir de şöyle düşündüm. Olan biten her şeyin bir anlamı da olabilir. Ne kadar manasız gibi görünse de bazen belki de hep bir nedeni var. Oradaki evin öylece durması, buraya A.nın gelip yerleşmesi ve daha pek çok şey aslında olması gerektiği için öyle oluyor. Hiç anlam veremediğim o işe girmemin bile bir nedeni olabilir, […]
… Günler gelip geçti. Birçok şey oldu. Yitirdiğimiz insanlar, üzücü olaylar, elem ve bolca gözyaşı. Tebessümler, sevinçler de oldu elbette, doğanlar oldu mesela güneş gibi dünyamıza, ailemize, başka güzel şeyler de oldu. Yalnız kahkahanın nesli tükendi adeta, sahi neden eskisi kadar çok gülemiyoruz doya doya? Buna bir çare bulmalıyız, kahkahayı hatırlamaya çalışmalıyız ne yapıp edip. […]
*** Yeni bir hafta başlıyor kahve kokulu dükkânda. Yeni bir kitaba başladım hafta sonu. Önceleri yazarın dili tuhaf gelmişti fakat okudukça alışıyor insan, gitgide elimden bırakamamaya başladım kitabı, gözlerim kapanana dek bırakamadım. Yazar derin ve çok bilgili biri, betimlemeler harika, tipler sayfadan çıkıp, yaşamaya başlayacak neredeyse. Esas adam tam bir sırnaşık, yazarın ona atfettiği üslupla […]
07/01/2018 Öyle görünüyor ki bu senede kendi kendime anlatacağım, sorular, cevaplar, fikirler, yazılar. Kendi kendime deyince fark ettim Can’ı unuttuğumu. Uzun zamandır adını anmadım, ona hitap etmedim, hepten unuttum gerçekten de. Serbest yazsam da dönüp dolaşıp ben ve içimdeki ben (Can) diyoloğuna gelip bağlıyordum. Fakat 2. bölümde günlük düzeniyle yazmaya başladığımdan beri Can sırra kadem […]
02/01/2019 İşte yeni bir yıl daha. Günler hızla akıp gitti. Her yıl geldi gelecek şu kadar gün kaldı diye hafiften heyecan yapardım. Bu kez daha sakin bir de baktım eskisi bitivermiş. Yeni iyidir, eskilerle beraber yenilenmek daha da iyidir. Kimse kolayca değişmiyor neysek o genelde aynen devam edip gidiyoruz. Fakat bazı değişiklikleri yapmak lazım işin […]
Hatıralar, hatıralar, gördüğüm, görmediğim, anlatılanlar, yaşananlar hepsi kıymetli benim için. Daha fazlasını bilebilmeyi isterdim. Yazarken kolay yıllar önceye gitmek, sonra hemen bugüne dönüvermek. Fakat bir asırdan fazla bir zaman ve içinde bir sürü yaşamlar bahis edilenler. Bir gece uyunmuş, sabah kalkıldığında zamanlar zamanların, mekânlar mekânların ötesine taşınmış sanki ve günlerden bugün oluvermiş işte. Yüz sene […]
Biri öğretmen diğeri zabıt kâtibi babalarının görevleri nedeniyle bulundukları Gerede’de annemle babamın kaderleri birleşir. O yıllarda babam şehir kulübünde itibarlı kayak şampiyonu yakışıklı bir genç. Annem ise dalgalı saçları, dünya iyisi yüreğiyle, sosyal yönleri çok kuvvetli pırıl pırıl, güzel genç bir kız. Kar yolları kapayınca, kasabanın gençleri şehir kulübünde toplanır, koyu sohbetler yapılırmış. Bu esnada […]