Sana hasretim gibi
günler ve geceler
daha doymadı yağmurlara.
İçime sığdıramadığım gibi seni
bu Nisan da sığmaz sokaklara.
Haydi başını göğsüme yasla
yitip giden mevsime
benimle son kez ağla.
Sıyır hüznü gözlerinden
ırmağının yatağı olsun
doya, doya ak tenimden
çelişkilerimi, ukdelerimi
sök at yüreğimden.
Yunsun, yıkansın ruhlarımız
karışan göz yaşlarımızın selinden
sızsın keder göz kapaklarımızda
sımsıkı tut ellerimden…
Uyuyup uyanalım Mayısa
el değmemiş bir çiçek tarlasında
diz boyu çimenler hizasında
uzandığımız yerden bakalım
esintiyle sevişen ve harmanlanan
kırmızı, mor, sarı çiçek tozlarına…
Başını yasladığın yerden
uzansın dudakların dudaklarıma
bahardan bahar olalım
doyalım aşka…
2004
Bekir Mutlu Gökcesu
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.