İçim mevsim, mevsim Odam loş, aynada siluetim Bakıştık, gülüştük birbirimize Gözlerimden girdim içerime İhtiraslar, ihanetler, kalleşlikler Dünyadan, tarihten utanç örnekleri Yüzyıllardır insanın insana ettikleri Buzuldan birer sarkıt dikit gibi Acıyor, üşüyor içimin kuzey kutbu Görmek, düşünmek ve burada donmak İstemiyorum, kaçıyorum öte iklimlerime Ve işte kar yağmış ruhumun tepelerine Bir köy kokusu, saflığım, […]
Henüz duyulmamışken bir vapur düdüğü ve hiçbir martı takılmamışken daha peşine erkenden uyandı bir güzel genç kız imgeleriyle tarihler evvelinden babaannesinin düşlerine. Yüzünü yıkadı, saçlarını ıslattı, okşadı asırlık sandığın oymalarını, birer birer açıp kokladı eski zamanları, özenle kapatılmış satenden bohçaları ve buldu sonunda aradığını, bir kasnakta yarım kalmış aşktı motifleri gibi kanaviçenin; i ki […]
biz seninle iki garip kuştuk ne de güzel buluştuk… uçasımız vardı uçtuk, şakıyasımız vardı şakıdık durduk… koşasımız, gülesimiz, sevesimiz, hevesimiz vardı, deliydik, doluyduk, bir gün ne oldu bilmem durduk… biz seninle iki garip kuştuk, hep birbirimize koştuk peki sonra ne oldu? bilmem… Bekir Mutlu Gökcesu 21.09.2014 Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya […]
Vurma yüzüme ne olur Mavi kanatlarını Kelebek zamanlarımın Onlar benim aldanışlarım… Kanatma pembe izlerini Hayalperest akşamlarımın Onlar benim tutkuyla Yaşama sevdalanışlarım… Kırma, incitme dallarını Buğusuyla kurumuş Mürdüm hatıralarımızın… Ben dünyayı masal sandım Tamam yanlıştım Sen çok haklısın… Bekir Mutlu Gökcesu 2004 Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Bir elma ağacım vardı bana hep bahardı, eskiden bu şehirde biz çok kalabalıktık sevdiğim insanlar yaşardı… Neden yıkılıyor? Birer, birer duvarlar, neden gökyüzümü çalıyorlar? Çoğalmaya durmuştuk içimizde azalırken birbirimize bir de baktım ki ben elma ağacı olmuşum duvarlar bir, bir yıkılırken gözlerimin önünde… … Bir çocuk yürüyor hep bir sürü çocuk da […]
Eski evimizin bahçesi; üç, dört ağaç, bir kaç çiçekten ibaretti, sahipsiz, kendi halinde, Allah’a emanetti. Taş yığınları arasında bir çıkıştı, belki çaresiz bir bakış, kaçıştı. Bahçenin tam ortasında bir ağaç vardı, gelir pencereme kadar uzanırdı. Müdavimi bir çift kumru, her gün çeşit, çeşit kuşlar uğrardı. Başkalarını bilmem ama benim baktığım yerden benim için önemliydi, farklı […]
Merdivenlerde kabanını çıkarmaya başladı. Kaşkolünü boynundan hızla çekip kabanın sol cebine sokuşturdu. Kapıya geldiğinde bir eliyle ceplerinde anahtarlarını aranırken diğer eliyle bir beden küçük gömleğinin düğmesini çözmeye, sıkışmaktan katlanan boğazını yakanın cenderesinden kurtarmaya çalışıyordu. Sanki üzerinde yüzlerce cep, gizli bölme varmış da yeni bir keşif yapmışçasına sevinerek anahtarlarını buldu, kapıyı açıp girdi. Her defasında dönüp […]
Emin oldum Ki o bir şiir Düşünebildiğim Yazmayı düşlediğim Belki yaklaştığım Ama hiç yazamayacağım Emin oldum Ki o bir aşk Tutmak Tutunmak istediğim Belki yaklaştığım Ama hiç dokunamayacağım… Bekir Mutlu Gökcesu 2005 Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Nereyedir bu gitmeleri? Kararlı adımlarının… Kırıklarını eze, eze hayallerinin Nereye götürüşüdür bu seni? Yüreğin sızım, sızım sızlarken Kanayışına hissiz ayaklarının… Nereyedir bu gitmeleri? Kendinden kaçışı mı? Kendine gelişimidir insanın? Bekir Mutlu Gökcesu 2004 Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Aheste çek küreklerini can, canan hırpalanmasın. Dünyada yegane mülküm; tinimden, tenimden olma şu emanet kayıktır… Denizle şaka olmaz, bilirsin hırslanma, ağır ol kayıkçı altımızdan kayan can suyum şu doyulmaz abıhayattır… Aheste çek küreklerini ruhumun, aheste… Acelemiz yok kayıkçı gidiyoruz işte… Bekir Mutlu Gökcesu 2004 Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.