Gözleri Yoktu Gecenin

Uzanmıştım

havalandı perde

pınar kokulu bir serinlik

hissettim yüzümde

sonra rüzgarın önünde

su rengi şeffaf bir hare

geldiğini anlamıştım

koşup ışıkları söndürünce

odama doluverdi gece

fakat hüzünlüydü

hani versem içecek şişelerce

bak dedim, açtım perdeleri

bak da gör koskoca şehri

sana yanıp sönen ışıkları

koynunda büyüyen umutları

bak da gör dedim

sende hayat bulan yıldızları

bir kadeh kaldırdım şerefine

sonra bir mum yaktım geceye

ve yaşama sevincime

fark edemedi mumun alevini

anladım, yandım o anda

ağladı gözlerimden o da usulca

manasını bilmiyordu ışığın, rengin

çünkü gözleri yoktu gecenin.

Bekir Mutlu Gökcesu 2003

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

BMG 📖