Ne gövdesi, ne gölgesi
yük gelmez toprağa
ağacın.
Ne kurağı, ne kırağı
zül gelmez
toprak ebedi durağı
ağacın.
Köklerinde kuru çamur,
kokusunda nem, kokusunda her dem.
Taş ve kum, küf, toz, zaman; toprak…
Kaynaşmışlar ve kavramışlar
birbirlerini sıkıca
ölümüne, yaşamına…
Bekir Mutlu Gökcesu 2007
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.